Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Śląska w Warszawie

w porozumieniu

z Dyrekcją Muzeum Niepodległości w Warszawie

Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk

zaprasza na spotkanie dyskusyjne

z prof. dr hab. Marianem Markiem Drozdowskim

autorem dzieła książki

pt. „Górny Śląsk w działaniach i opiniach Wojciecha Korfantego,
jego przyjaciół i politycznych przeciwników”

(Wyd. Katowice 2023. Instytut Myśli Polskiej im. Wojciecha Korfantego)

***

Spotkanie odbędzie się

3 października (wtorek) 2023 r. godz.  15.00

w Muzeum Niepodległości w Warszawie
(Pałac Przebendowskich/Radziwiłłów)

Warszawa, Aleja "Solidarności" 62

Gorąco i serdecznie zapraszamy!

      Profesor dr hab. Marian Marek Drozdowski

          jest jednym z najciekawszych polskich historyków, aktywnie zaangażowanym w badanie, rozpowszechnianie i                            utrwalanie wiedzy o narodowym dziedzictwie. Jest autorem niezliczonych publikacji, z którymi warto się zapoznać, a                  nawet mieć w swojej domowej bibliotece.

W czasie wojny uczęszczał do szkoły powszechnej w Brzesku-Słotwinie oraz na tajne komplety. Po wojnie ukończył w 1948 r. gimnazjum im. T. Kościuszki w Łasku oraz Liceum Handlowe w Pabianicach w roku 1950. Od 1950 studiował na Wydziale Transportu w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Szczecinie.

W latach 1955-1958 studiował historię w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR.
W latach 1955-1957 był pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Po zlikwidowaniu Instytutu Nauk Społecznych pozwolono mu zorganizować Zespół Dziejów PPS przy Zakładzie Historii Partii, gdzie był pracownikiem naukowym
w latach 1958-1963. Osobiście zaatakowany przez Władysława Gomułkę na plenum KC PZPR za idealizację rewizjonistycznej i oportunistycznej PPS, po kolejnych oskarżeniach ze strony Gomułki został usunięty z uczelni, a Zespół Dziejów PPS został rozwiązany.

W 1958 wstąpił do Towarzystwa Miłośników Historii, w którym działa nieprzerwanie do dziś. Za działalność w ramach tego towarzystwa był wielokrotnie ostro krytykowany za upowszechnianie poglądów wrogich „władzy ludowej”. W 1972 otrzymał stopień profesora nadzwyczajnego, po opublikowaniu serii studiów o dziejach Warszawy i jej syntezy.

W 1989 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego po opracowaniu źródeł dotyczących „Ludności cywilnej w Powstaniu Warszawskim 1944 r.” oraz „Exodusu Warszawy. Losu ludności i miasta po Powstaniu”. Staraniem M. Drozdowskiego i pod jego przewodnictwem powstały w Warszawie pomniki: Stefana Starzyńskiego (1992), Henryka Sienkiewicza (2000), Tadeusza Kościuszki (2010) oraz tablice pamięci: Wojciecha Korfantego (2012) Marcelego Porowskiego (2013, obie w Warszawie), a także prof. Jana Karskiego w Łodzi i w Opolu (2014) oraz Zygmunta Sosnowskiego w Łasku (2015). Był także jednym
z inicjatorów odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Pracował także
w Obywatelskich Komitetach Budowy Pomnika Władysława Reymonta i Wojciecha Korfantego w Warszawie.

Dzieło: „Górny Śląsk w działaniach i opiniach Wojciecha Korfantego, jego ideowych przyjaciół i politycznych przeciwników”

Autor podejmuje w niej szerokie spektrum zagadnień związanych z Górnym Śląskiem, Wojciechem Korfantym oraz stosunkiem rządu centralnego do problematyki śląskiej
w okresie II RP. Publikacja ma charakter popularnonaukowy i w przystępny sposób, lekkim piórem wyjaśnia nawet najbardziej złożone procesy historyczne i wydarzenia, które ukształtowały dzisiejsze stosunki kulturowe i społeczne na Górnym Śląsku.